Nota: 7/10
Música
Ben se ve que o folk galego xa non é o que era. Atrás quedan as 50.000 copias vendidas por Berrogüetto de Navicularia ou as cantidades inxentes de discos de Cristina Pato ou similares. Desenganémonos, Carlos nuñez xa non vive en Bretaña e a peliverde dedícase ó piano, que ademais o toca moi moi ben. Os experimentos de xente que naceu naqueles días e inda siguen por acá van evolucionando desde os comezos en música "tradicional" a "explorar novas vías" con fusións noutras vías musicais e engadir "festa" nos seus concertos/discos. E non só Guezos,tamén Cuchufellos, Quempallou e ata Coanhadeira.
Desde os albumes "Guezos" e incluso "Terradentro" que supuxo un acercamento a esta tese pero mantendo as raices folkis mezcladas con altas doses de épica (e rock?) e un despiste total na compactación de temas (cade canción era un universo en si).Neste senso "8 Destinos" (non me gusta o título!!!) achégase máis a un disco de pop-rock-folk abandonando a esencia folki para mezclala con outras cousas,pero desta vez de maneira moito máis decidida. O disco supón un grado altísimo de madurez respecto os inicios,e nótase que os "cativos" traballan ben tanto no estudio coma no local de ensaio. Este si é un disco comadiormanda cun sentido en si mesmo. Non sei como reaccionarán os seus fans máis tradicionales, pero acho que non van ter problemas por esa banda.Eso si,o disco tal vez se escora a posicións algo "comerciais", evidentemente sen chegar a ser El Sueño del más Feo,así como "Terradentro" non era Mago de Hez,inda que algún simple o comentara por aí.
O cambio de membros na banda fixo que entrasen aires novos e,polo que se ve, moita disciplina. Mencioón aparte merece o guitarrista novo David Quintas,que ademáis da súa maestría na interpretación compón,e arranxa moi ben, e Fran "de Cedeira"(que quede claro) pon unha boa base na sección rítmica. Non se nota que falten instrumentos,de feito creo que o violín, ademais da súa pouca calidade na interpretación(ha,ha) aportaba no conxunto un exceso de melodías que despistaban un pouco.
Grabación
O abaixo firmante non cría que algo novo pudera sair de Muu e Guezos. Pero a verdade é que o novo traballo merece por esa banda unha mención notable. Tamén é evidente que Perdidito Feijoo e Pali traballan mellor con guitarras que con gaitas,ou eso me parece. Arranxos e compactación son moitísimo mellores que nos anteriores traballos. Poden estar contentos con este novo fillo.
Ben se ve que o folk galego xa non é o que era. Atrás quedan as 50.000 copias vendidas por Berrogüetto de Navicularia ou as cantidades inxentes de discos de Cristina Pato ou similares. Desenganémonos, Carlos nuñez xa non vive en Bretaña e a peliverde dedícase ó piano, que ademais o toca moi moi ben. Os experimentos de xente que naceu naqueles días e inda siguen por acá van evolucionando desde os comezos en música "tradicional" a "explorar novas vías" con fusións noutras vías musicais e engadir "festa" nos seus concertos/discos. E non só Guezos,tamén Cuchufellos, Quempallou e ata Coanhadeira.
Desde os albumes "Guezos" e incluso "Terradentro" que supuxo un acercamento a esta tese pero mantendo as raices folkis mezcladas con altas doses de épica (e rock?) e un despiste total na compactación de temas (cade canción era un universo en si).Neste senso "8 Destinos" (non me gusta o título!!!) achégase máis a un disco de pop-rock-folk abandonando a esencia folki para mezclala con outras cousas,pero desta vez de maneira moito máis decidida. O disco supón un grado altísimo de madurez respecto os inicios,e nótase que os "cativos" traballan ben tanto no estudio coma no local de ensaio. Este si é un disco comadiormanda cun sentido en si mesmo. Non sei como reaccionarán os seus fans máis tradicionales, pero acho que non van ter problemas por esa banda.Eso si,o disco tal vez se escora a posicións algo "comerciais", evidentemente sen chegar a ser El Sueño del más Feo,así como "Terradentro" non era Mago de Hez,inda que algún simple o comentara por aí.
O cambio de membros na banda fixo que entrasen aires novos e,polo que se ve, moita disciplina. Mencioón aparte merece o guitarrista novo David Quintas,que ademáis da súa maestría na interpretación compón,e arranxa moi ben, e Fran "de Cedeira"(que quede claro) pon unha boa base na sección rítmica. Non se nota que falten instrumentos,de feito creo que o violín, ademais da súa pouca calidade na interpretación(ha,ha) aportaba no conxunto un exceso de melodías que despistaban un pouco.
Grabación
O abaixo firmante non cría que algo novo pudera sair de Muu e Guezos. Pero a verdade é que o novo traballo merece por esa banda unha mención notable. Tamén é evidente que Perdidito Feijoo e Pali traballan mellor con guitarras que con gaitas,ou eso me parece. Arranxos e compactación son moitísimo mellores que nos anteriores traballos. Poden estar contentos con este novo fillo.
Deseño
A parte de deseño é un dos puntos fortes do disco. Así como o "Lume..." de Lamatumbá melloraba moitísimo co excelente traballo de David Rubín (do que algo bebe este deseño de "8 destinos" ) o digi-pack do disco ten un alto atractivo para comprar o disco e axudar a estes rapaces a pagar os gastos de producción (Si á piratería, agás que mereza a pena). Quede claro que non estou moi dacordo coa portada,que creo que funciona mellor en cartaz,mais iso é unha cuestión personal, e xa se sabe, así como todo o mundo ten un furado no cu,tamén ten unha opinión.O resto do traballo é simplemente unha marabilla,e que sexa un dos membros da banda quen o realiza, é simplemente perfecto.
Resume
Un gran traballo e o mellor disco de Guezos ata a data, inda que perda un pouco a súa esencia folki. Un disco compacto e ben grabado.
Agardo con ansia! velos enriba do escenario.
No hay comentarios:
Publicar un comentario